Obese mensen vaak niet bereid advies van huisarts op te volgen
Voor de aanpak van obesitas is het essentieel om rekening te houden met de perspectief van de patiënt. Een studie uit Australië biedt waardevolle inzichten hoe mensen met obesitas beter begeleid kunnen worden. Zo moet ervoor gezorgd worden dat patiënten gemotiveerd blijven om hun leefstijl aan te passen, bedoeld om gezond te blijven en gewicht te verliezen.
De prevalentie van obesitas is tussen 1980 en 2014 wereldwijd meer dan verdubbeld. Dit vormt zoals bekend een groot probleem voor de volksgezondheid, aangezien overgewicht en obesitas aanpasbare risicofactoren zijn voor diverse chronische ziekten, zoals diabetes mellitus type 2, hart- en vaatziekten, artritis en chronische rugpijn. Deze ziekten, samen met overgewicht zelf, zijn gerelateerd aan psychische problemen, zoals depressie en angst, en een slechte kwaliteit van leven.
Richtlijnen niet altijd toegepast
De huisartsgeneeskunde is vanwege de brede dekking van de bevolking en holistisch patiëntgerichte benadering zeer geschikt om obesitas te behandelen. Belangrijke evidence-based aanbevelingen voor huisartsen zijn onder meer het berekenen van de body mass index (BMI) en het meten van de tailleomtrek.
Daarnaast moet besproken worden om leefstijl-gerelateerde risicofactoren te veranderen en de boodschap overgebracht worden dat zelfs matig gewichtsverlies resulteert in een verbetering van de gezondheid en het welzijn.
Het beleid omvat meerdere aspecten, een passende verwijzing, ondersteuning van het zelfmanagement en het aanbieden van doorlopende monitoring. Hoewel er landelijke richtlijnen zijn voor de behandeling van overgewicht en obesitas, blijken die in de huisartspraktijk niet altijd toegepast te worden. Onduidelijk is waarom.
Perspectief van de patiënt
In deze kwalitatieve studie is het perspectief van de patiënt over de implementatie van obesitasrichtlijnen in de huisartspraktijk in kaart gebracht. Veertig mensen met obesitas werden gerekruteerd via huisartsenpraktijken in Melbourne, Australië. Ze hadden een geregistreerde BMI in het bereik van overgewicht of hoger (BMI van > 25 kg/m2), waren in het voorafgaande half jaar op consult geweest en hadden minstens één van de volgende diagnosen: diabetes, nierziekte, hyperlipidemie, hypertensie of hart- en vaatziekten. Met hen zijn semigestructureerde telefonische interviews afgenomen.
Andere gezondheidsproblemen hadden prioriteit
Een sterke relatie tussen huisarts en patiënt maakte het mogelijk om een gesprek over gewichtsbeheersing op gang te brengen. Het was echter onduidelijk of de huisartsen of de patiënten dit onderwerp ter sprake moest brengen.
Patiënten gaven aan dat ze tevreden waren over hun eigen lichaamsgewicht en dat ze vaak niet bereid waren om het advies van de huisarts op te volgen. Andere gezondheidsproblemen hadden voor hen prioriteit. De patiënten gaven aan dat ze, om te helpen bij het aanpakken van hun gewichtsproblemen, inconsistente informatie en middelen kregen.
Mazza D, McCarthy E, Singh N, Carey M, Turner L, Harris M. "There's always something else": Patient perspectives on improving the implementation of obesity guidelines in general practice. Obes Res Clin Pract. 2020 Sep-Oct;14(5):437-442. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32962956/