Sociaal isolement en eenzaamheid verhogen risico op fataal of niet-fataal MI en beroerte

Meer dan 4 decennia onderzoek hebben duidelijk aangetoond dat sociaal isolement en eenzaamheid beide geassocieerd zijn met nadelige gezondheidsresultaten.
Sociaal isolement wordt gedefinieerd als het hebben van weinig of onregelmatige sociale contacten, terwijl eenzaamheid wordt gezien als isolement dat verontrustend is voor het individu.
Hoewel ze zijn gerelateerd, hebben de twee termen verschillende ontstaanswijzen en effecten op de gezondheid. Individuen kunnen een relatief geïsoleerd leven leiden en zich niet eenzaam voelen; omgekeerd kunnen individuen met veel sociale contacten nog steeds eenzaamheid ervaren. Zowel sociaal isolement als eenzaamheid duiden op een zekere mate van sociale ontkoppeling.

In een systematische review werd observatie- en interventieonderzoek beoordeeld waarin de impact van sociaal isolement en eenzaamheid op CV en hersengezondheid werd onderzocht.

CVD/beroerte
Het bewijs is het meest consistent voor een associatie tussen sociaal isolement, eenzaamheid en overlijden door hartziekte en beroerte, met een 29% toename van het risico op MI en/of CV sterfte en een 32% verhoogd risico op beroerte en sterfte door beroerte.
Sociaal isolement en eenzaamheid worden ook geassocieerd met een slechtere prognose bij personen die al een coronaire hartziekte of beroerte hebben. Sociaal geïsoleerde volwassenen met drie of minder sociale contacten per maand hebben een 40% verhoogd risico op recidiverende beroerte of MI, evenals een lagere 5-jaars HF-overleving in vergelijking met degenen die meer sociale contacten hebben.
Gegevens over de associatie tussen sociaal isolement en eenzaamheid met HF, dementie en cognitieve stoornissen zijn schaars en minder robuust.

Het is onduidelijk of sociaal isolement of eenzaamheid het belangrijkst is voor cardiovasculaire- en hersengezondheid, aangezien weinig studies beide in dezelfde steekproef hebben onderzocht.

Er is meer onderzoek nodig om de associaties tussen sociaal isolement, eenzaamheid, coronaire hartziekten, beroertes, dementie en cognitieve stoornissen te onderzoeken, en om de mechanismen waarmee sociaal isolement en eenzaamheid de cardiovasculaire en hersengezondheidsresultaten beïnvloeden beter te begrijpen.

Conclusie
Sociaal isolement en eenzaamheid komen vaak voor en lijken onafhankelijke risicofactoren te zijn voor een slechtere cardiovasculaire- en hersengezondheid; de consistentie van de associaties verschilt echter per uitkomst.

Bron:
Cené CW, et al. J Am Heart Assoc. 2022;doi:10.1161/JAHA.122.026493.
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35924775/